Jeżeli jesteś kobietą i czytasz dzisiaj ten artykuł (8 marca!) – życzę Ci pięknej, życzliwej codzienności doświadczanej w inspirującym otoczeniu innych, mądrych i silnych Kobiet. Dzisiejszy artykuł napisałem (wybaczcie panowie!) o kobietach i dla kobiet!
Blog Mała Rodzinna Konstytucja powstaje z myślą o rodzicach, więc prawdopodobnie jesteś matką – lub przynajmniej rozważasz możliwość wejścia w taką rolę. To od zawsze droga bez powrotu. Dlatego warto zaopatrzyć się w dobrą mapę, wysłuchać podróżniczek, które weszły na taką ścieżkę i mogą podzielić się swoim, zawsze cennym, doświadczeniem.
Nie, nie jestem matką.
Nie jestem nawet kobietą 🙂
Jestem jednak otoczony kobietami, wśród których są moja żona, córki, mama, moja (zmarła już niestety) teściowa, kuzynka, siostra i przyjaciółki. Więc chociaż nie jestem kobietą, dzięki rodzinie i przyjaciółkom, dzięki nawiązanym, podtrzymywanym relacjom, mam szczególny przywilej obserwowania z bliska niemal wszystkich aspektów kobiecej codzienności.
Co zawdzięczasz innym kobietom?
W czym może ci pomóc twoja Prababcia, Babcia, Matka, Macocha, Siostra, Żona, Partnerka, Córka, Pasierbica, Przyjaciółka lub Szefowa?* Co możesz osiągnąć okazując im wdzięczność, nawet jeżeli twoje relacje z nimi nie zawsze układają się po twojej myśli?
Jeżeli czytasz te słowa – to znaczy, że w twoim życiu była przynajmniej jedna, znacząca kobieta, która dała ci życie. Nie zawsze było łatwo. Czasem piekielnie trudno być córką. Jako córka i matka wiesz o tym doskonale. Jednocześnie trudno jest uwierzyć, że to co przekażesz dalej w sztafecie pokoleń – zależy w znaczącym stopniu od ciebie.
Wśród wymienionych powyżej ról kobiecych, jest jeden szczególny archetyp Kobiety, która ma rolę, zadanie wyjątkowo trudne: to Teściowa.
Moja, nieżyjąca już niestety, teściowa miała wiele wad. Jak każdy. Kiedy pojawiły się dzieci, zacząłem te wady dostrzegać. Zapewne Halinka też odkryła, że nie jestem tym czarującym, dowcipnym i zdystansowanym do życia młodzieńcem, na którego wyglądałem w pierwszych latach związku z żoną.
Mamy z Halinką na sumieniu wiele paskudnych reakcji na pojawiające się między nami konflikty. Potrafiłem jednocześnie dostrzec w naszej trudnej relacji jasne strony. Przecież zawdzięczam jej rodzinę: Żonę, wyrozumiałą i wspierającą mnie w poszukiwaniach własnej drogi. Żonę, w której czasami odkrywam echa, irytujących mnie, zachowań teściowej. I córki, które przepadały za serdeczną mimo wszystko, cierpliwą i kochającą, co do tego nie ma żadnych wątpliwości, babcią.
To dzięki Halince zyskaliśmy rodzinnie czas na kompletną przebudowę relacji. Dzięki lekturom o inwestowaniu, które podsunęła Żonie, osiągnęliśmy na jakiś czas bezpieczeństwo finansowe. Nie byłoby tego bez prezentu, który nam sprawiła. Bez idei, którą w nas zaszczepiła. Idea inspirowana książkami Roberta Kiyosaki była prosta: dużo zarabiasz więc dużo oszczędzaj i inwestuj w aktywa.
Nie osiągnęliśmy z żoną upragnionej niezależności finansowej. Jednak zgromadzone środki, dzięki zrozumieniu zasady, że przy dużych dochodach warto ograniczać zbędne wydatki, pozwoliły nam dokonać gruntownego rozliczenia z przeszłością i intensywnie pracować nad dobrymi relacjami. Idea, która umożliwiła nam sfinansowanie wieloletniej pracy z terapeutami, była swoistym posagiem od teściowej. Cennym spadkiem, dzięki któremu w dalszym ciągu możemy cieszyć się rodzinnym szczęściem.
Charakter i temperatura relacji z teściową zawsze zależą od dojrzałości i temperamentu obydwu stron rodzinnej układanki. Twoja teściowa może być trudnym człowiekiem. Możesz doświadczać przy niej frustracji, złości, lęku, irytacji. Bywa i tak (są takie szczęściary!), że teściowa jest autorytetem, mądrą i serdeczną przewodniczką po matczynej stronie życia. Jakiekolwiek są wasze relacje – pewne jest to, że warto o nie zadbać. Zawdzięczasz teściowej Rodzinę. Czasami to wszystko co tobie (lub po tobie) pozostanie.
Trzymajcie się ciepło, Kobiety!
Serdeczności,
Artur
* PS: Na prośbę Żony skróciłem litanię kobiecych ról. Przy kolejnych, kobiecych odsłonach bloga pewnie nie raz wspomnę o Siostrzenicy, Bratanicy, Wnuczce, Kuzynce, Cioci, Synowej, Szwagierce, Terapeutce, Koleżance, Znajomej, Podwładnej, Klientce lub Nieznajomej. Czy znasz jeszcze jakieś kobiece role i archetypy?
PS2: zdjęcie – Łukasz Tokarski
Pojawiajace sie w debacie publicznej komentarze moga sugerowac, ze „Deklaracja LGBT+”, zakladajaca prowadzenie w warszawskich szkolach zajec z edukacji seksualnej zgodnej ze standardami WHO, zainicjowala nieznany wczesniej w Polsce koncept. W rzeczywistosci, pewna forma edukacji seksualnej jest obecna w polskim programie nauczania (jako przedmiot „Wychowanie do zycia w rodzinie”), a obowiazek dostosowania jej do prawnych zobowiazan i miedzynarodowych standardow od lat postuluje Rzecznik Praw Obywatelskich. Koniecznosc prowadzenia rzetelnej edukacji seksualnej wynika wprost z prawa mlodych osob do jej otrzymania. Na to to prawo wskazuje natomiast zarowno Konstytucja RP, jak i ratyfikowane przez Polske (a tym samym stanowiace w Polsce prawo powszechnie obowiazuje) umowy miedzynarodowe – w tym m.in. Konwencja o prawach dziecka, Konwencja o ochronie praw czlowieka i podstawowych wolnosci oraz Konwencja Rady Europy o ochronie dzieci przed seksualnym wykorzystywanie niegodziwym traktowaniem w celach seksualnych. W polskich przepisach ustawowych (ustawie o planowaniu rodziny, ochronie plodu ludzkiego i warunkach dopuszczalnosci przerywania ciazy) takze wskazano na obowiazek wprowadzenia do programow nauczania szkolnego wiedzy o zyciu seksualnym czlowieka. Koniecznosc dostosowania takich zajec do miedzynarodowych standardow wielokrotnie zalecaly Polsce organy ochrony praw czlowieka, ktore na przestrzeni swojej dzialalnosci sformulowaly podstawowe zalozenia, ktore edukacja seksualna powinna spelniac dla realizacji prawa do nauki i prawa do ochrony zdrowia.
Hej! Nie jestem w stanie dostrzec związku Twojego komentarza z opublikowanym na blogu artykułem. Widzę również, że stanowi on kopię publikacji na stronie Rzecznika Praw Obywatelskich: https://www.rpo.gov.pl/pl/content/rpo-mity-na-temat-edukacji-seksualnej-w-szkolach Może jednak taka treść skłoni kogoś do refleksji. Zostawiam więc na razie ten komentarz, z zastrzeżeniem, że nie stanowi on Twojej autorskiej treści. Serdeczności!